De groei van de stad Den Haag leidde, net als in Rotterdam en Amsterdam, tot een aantal uitbreidingsplannen voor het tramwegennet in 1927. Sinds de invoering van de elektrische trams in 1904 was het inwonertal van de stad verdubbeld. Ook hier was behoefte aan nieuwe lijnen en moderner materieel.

De eerste nieuwe trams werden gebouwd voor lijn 11 en vervingen de stoomtram die tot dan toe tussen Den Haag en Scheveningen had gereden. Den Haag en Scheveningen waren in de loop der jaren aan elkaar gegroeid en de tram kreeg hier nu echt het karakter van een stadstram.

Niet alleen de tramlijn en het materieel werden werden vernieuwd, maar ook de exploitatiewijze kreeg een modern en karakter. Voortaan zou de tram op iedere halte slechts kort stoppen - tot ongenoegen van de wat tragere passagier. Zo kon de rit in 20 minuten gereden worden. Voor de tramlijn werden vanaf 1927 dertig fraaie en bijzonder snelle motorrijtuigen (de serie 800) en twintig aanhangwagens gebouwd, waaronder motorrijtuig 816. Bijzonder waren de twee een-assige trucks, waarop de trams reden, die onder de wagenbak konden draaien, waardoor ze makkelijker door bochten gingen.

In 1965 verdween na bijna 38 jaren de befaamde serie 800 uit het Haagse stadsbeeld. Trams van Amerikaans ontwerp (de PCC-cars) gingen nu het stadsbeeld bepalen.

De serie 800 als Railmonument

Uiteindelijk werd elektrisch motorrijtuig 816 opgenomen in de collectie van het Rijdend Elektrisch Trammuseum te Amsterdam. Van de serie zijn meerdere exemplaren bewaard gebleven. Motorwagen 816 verkeert nog geheel in de oorspronkelijke toestand. Een ander exemplaar uit de serie 800, motorruijtuig 810 uit in de collectie van het Haags Openbaar Vervoermuseum, kreeg als oudste exemplaar van deze serie de A-status in het Nationaal Register Railmonumenten.