DSM is tegenwoordig een chemisch bedrijf, maar vroeger stond deze firma bekend onder de naam 'Staatsmijnen'. Op de uitgestrekte industrieterreinen vond het interne vervoer voor het allergrootste deel plaats per spoor. Natuurlijk om de massa’s gewonnen steenkool te vervoeren naar havens en rangeerterreinen waarvandaan transport verder het land in werd geregeld, maar er gebeurde meer. De kolenwinning leverde enorme hoeveelheden -waardeloze- mijnsteen op, die eveneens afgevoerd moest worden. Het transport naar de uitgestrekte steenbergen vond bij de Staatsmijnen plaats met daartoe ontworpen "mijnsteenwagens". Deze bestonden uit bakken, die met een speciale inrichting aan de zijkant konden worden gelost.

In 1956 werden bij de Duitse firma Krupp door de Staatsmijnen acht van dergelijke mijnsteenwagens gekocht. Ze waren voorzien een open laadbak met pneumatisch bediende losinrichting naar één zijde. Wagen 366 behoorde tot deze serie en was tot 1975 in dienst op de terreinen van de mijnen "Emma" te Hoensbroek en "Hendrik" te Brunssum. Na de sluiting van de kolenmijnen in de jaren 1970 was de wagen nog een tijd in gebruik voor kolenvervoer naar de elektriciteitscentrale van de mijn "Maurits" bij Geleen.

Mijnsteenwagen DSM 366 als Railmonument

Wagen 366 werd met twee soortgenoten als laatste authentieke mijnsteenwagens van de voormalige Staatsmijnen in 1994 geschonken aan de Zuid Limburgse Stoomtrein Maatschappij (ZLSM).