Het Gemeentelijke Gasbedrijf in de Rotterdamse wijk Kralingen bestelde de locomotief in 1908 bij de Duitse firma Jung. Deze fabriek had ook ruim twintig jaar eerder bijna identieke locomotieven voor het gasbedrijf vervaardigd.

Oorspronkelijk had de locomotief nummer 25, maar ze kreeg nummer 30 toen ze in 1914 naar een nieuwe fabriek aan de Keilehaven verhuisde. Net als in Kralingen reed ze hier met wagens over het terrein af en aan om de steenkool van de vrachtschepen naar de fabriek te brengen. In deze fabriek werd, net als op zoveel plaatsen in het land, gas gewonnen uit steenkool. Na de gasproductie werden de overgebleven cokes ook met behulp van de locomotief   afgevoerd. Het gas dat in de fabriek werd geproduceerd, werd in deze periode voornamelijk door particulieren voor verwarming en fornuizen gebruikt tot de komst van aardgas deze vorm van gaswinning overbodig maakte.

Stoomlocomotief 30 als Railmonument

In 1967 werd de locomotief door de voorgangers van de Museumstoomtram Hoorn-Medemblik gekocht van de gasfabriek. Met onderbrekingen vanwege revisies is de locomotief bij dit museum tot op de dag van vandaag in gebruik.

Stoomlocomotief Gasfabriek Rotterdam 30 is een belangrijke representant van een standaardtype kleine tweeassige locomotief, dat in grote aantallen in de Nederlandse industrie gebruikt is. De locomotief is in die zin tevens beeldbepalend en verwierf in het Nationaal Register Railmonumenten de A-status.