In de jaren 1920 verschenen in Nederland
meer en meer railvoertuigen met verbrandings-motor op de rails,
vanwege de vele voordelen die deze tractievorm bood ten opzichte
van de stoomlocomotief. Deze O&K locomotief deed dienst bij
een ziekenhuis en is de oudst bewaard gebleven motorlocomotief in
ons land.
In de jaren 1920 verschenen in Nederland gaandeweg meer railvoertuigen
met verbrandingsmotor op de rails, vanwege de vele voordelen die
deze tractievorm bood ten opzichte van de stoomlocomotief. De aandrijving
geschiedde in deze tijd doorgaans door een benzinemotor met mechanische
overbrenging.
Ook bij het industriespoor raakte de motortractie in zwang. Veel
grotere zorginstellingen, zoals ziekenhuizen, psychiatrische inrichtingen
en rusthuizen beschikten over eigen spooraansluitingen, meestal
voor de aanvoer van kolen naar het ketelhuis voor de verwarming.
Zo ook het Provinciaal Ziekenhuis in Santpoort, waar over een kort
spoor naar het NS-station kolenwagens werden vervoerd. Dat gebeurde
oorpronkelijk met paarden, maar in 1920 werd een motorlocomotief
aangeschaft van de Duitse fabriek Orenstein & Koppel (O&K).
De locomotief had twee versnellingen en kon maximaal 9 km/uur rijden!
Meestal werd niet meer dan 1 wagen vervoerd.
Dat duurde zo tot 1953, toen een vrachtwagen het kolentreintje
kwam aflossen. De locomotief werd door O&K gemoderniseerd en
verkocht aan de Twenste Stoomblekerij in Goor, waar ze nog tot 1973
dienst deed.
O&K fabrieksnummer 1298 als Railmonument
In 1973 werd de locomotief verworven door de Museum Buurtspoorweg.
Daarmee beschikt deze museum-organisatie, zoals later bleek, over
de oudste verbrandingsmotorlocomotief van Nederland. Het is een
attractief onderdeel van de collectie, dat de begintijd van de toepassing
van verbrandingsmotoren in railvoertuigen representeert.