De Maatschappij tot Exploitatie van Staatsspoorwegen (SS) besluit begin 20e eeuw om over te gaan tot de aanschaf van moderne stoomlocomotieven, zodat de sneltreindiensten belangrijk verbeterd kunnen worden.
In 1910 komen de eerste in gebruik. Ze hebben een nieuwe as-indeling, met een draaistel vóór de drijfwielen, grote ketels met oververhitters en stoommachines met vier cilinders, in plaats van twee. Ze zijn veel sterker dan hun voorgangers en de serie wordt een groot succes.

Als in 1928 het laatste exemplaar wordt afgeleverd, is de SS inmiddels opgegaan in de Nederlandsche Spoorwegen (NS); de locomotieven vormen bij NS de serie 3700. Ze worden voor het merendeel in Nederland gebouwd, bij Werkspoor; zo ook de NS 3737. Stoomlocomotief 3737 schrijft nog meer geschiedenis. Als de stoomtractie wordt afgeschaft, mag ze in 1958 de allerlaatste stoomtrein van de Nederlandse Spoorwegen trekken.

NS 3737 als Railmonument

Als de NS 3737 in 1958 de allerlaatste stoomtrein trekt, eindigt de rit in het Nederlands Spoorwegmuseum waar de locomotief per direct in de collectie wordt opgenomen. Voor het museum is het één van de topstukken van de Nederlandse spoorweggeschiedenis.
Stoomlocomotief NS 3737 representeert namelijk de modernisering van sneltreinlocomotieven na 1900, die gekenmerkt wordt door as-indeling, oververhitter en moderne stoommachine.
Locomotief NS 3737 representeert bovendien een beeldbepalend locomotieftype, waarvan 120 stuks gedurende tientallen jaren in heel Nederland hebben dienst gedaan. Daarbij heeft dit type uiterlijke kenmerken ook bij veel andere, niet bewaard gebleven locomotieftypen voorkwamen.